tag:blogger.com,1999:blog-64654828822194865562024-02-07T17:06:06.055-08:00LAGATACRISTIlagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.comBlogger266125tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-32072774467293178472014-05-28T03:07:00.000-07:002014-05-28T03:07:32.690-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<span style="color: orange;"><b><br /></b></span>
<span style="color: orange;"><b>A VECES PODEMOS PASARNOS AÑOS SIN VIVIR EN ABSOLUTO, Y DE PRONTO TODA NUESTRA VIDA SE CONCENTRA EN UN INSTANTE. (Óscar Wilde)</b></span><br />
<span style="color: orange;"><b><br /></b></span>
<span style="color: orange;"><b><br /></b></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNHaLJ3Jc5oeMP7TgyKL5MSNisJER7kRz6dpICXQ7d5QJIbdQPFtmKfRGN3wCEJzYo-B7SDEZVEnhKQ0ea16i_sRjDzWNE0hMuNpl37IzIe8riu2Gs20KoqM88GY4DGZFHVyVbLpHeXNQ/s1600/fotos+abril+001.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNHaLJ3Jc5oeMP7TgyKL5MSNisJER7kRz6dpICXQ7d5QJIbdQPFtmKfRGN3wCEJzYo-B7SDEZVEnhKQ0ea16i_sRjDzWNE0hMuNpl37IzIe8riu2Gs20KoqM88GY4DGZFHVyVbLpHeXNQ/s1600/fotos+abril+001.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<span style="color: orange;"><b><br /></b></span></div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-58402728217733501552014-05-19T09:02:00.001-07:002014-05-19T09:02:25.476-07:00Los dientes del corazón.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCk8AZcozPsfJOeTsn0qyftlqdHv_-QAvVc0hK5l5MKJYrx5RZ6gc_wWmk4hIePPGb3eVJHJV0G5k5C5_psfRsaEK9fJ_Eaz-SB0hQ94vKL-GE4rgXaZ8VfDyHLplrBaOUNnKVH-39nn0/s1600/fotos+iphone+diciembre+2013+041.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCk8AZcozPsfJOeTsn0qyftlqdHv_-QAvVc0hK5l5MKJYrx5RZ6gc_wWmk4hIePPGb3eVJHJV0G5k5C5_psfRsaEK9fJ_Eaz-SB0hQ94vKL-GE4rgXaZ8VfDyHLplrBaOUNnKVH-39nn0/s1600/fotos+iphone+diciembre+2013+041.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b>..."Preparo unas copas de ginebra,martini seco, un pepinillo y vuelvo a tu lado.Me asombran tus palabras y el color de tus ojos: color de algas vivas, de musgo en invierno, de bosques de robles en abril. Eso escribió de mí un amigo al que hace muchos años que no veo.A él sí le amé. También me gustaba su olor. Pero no quiso estar conmigo. Muchos años me pregunté porqué, aún me lo pregunto. Sé que él también me amaba. Y sin embargo...</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b>Se quedan tus palabras flotando. Qué imbécil aquel tipo que no se fue contigo. He comprado caballas. Abiertas en dos mitades las he tenido macerando en aceite, limón, sal, menta, tomillo, cáscara de naranja, durante una hora. Las aso ahora al fuego y el humo de su grasa cuando cae en las brasas se va con la brisa hacia el mar. Qué imbécil aquel tipo por dejarte. Me gusta que me hables de tus amores. Ellos no están ahora contigo. Y yo sí."</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b><i>Los dientes del corazón. Ramón J.Soria. Baile del Sol. 2014</i></b></span></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-61633408260166271062014-04-24T03:13:00.003-07:002014-04-24T03:13:32.941-07:00LOBOS Y CORDEROS<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik60pk68-1wb7z6ZoeAA_8nEJeTsbLPoBFuM7xa0iomvwHqKUXD_rq5nKbdzMmrPnsozT4TxhsuSF8RRnx-V5gvtwjasUHMrTvYwAoLTToS5Q16Zde9OXTbbmk9f7xoC1NhgIOcS7sMPQ/s1600/fotos+abril+035.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik60pk68-1wb7z6ZoeAA_8nEJeTsbLPoBFuM7xa0iomvwHqKUXD_rq5nKbdzMmrPnsozT4TxhsuSF8RRnx-V5gvtwjasUHMrTvYwAoLTToS5Q16Zde9OXTbbmk9f7xoC1NhgIOcS7sMPQ/s1600/fotos+abril+035.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ayer, día del libro, cuando todo el mundo lo estaba celebrando, los que nunca leen se hacían el propósito de leer, y los que saben que no van a leer se iban a compran un libro con la conciencia tranquila por el deber cumplido, me llegó un post del que extraigo estos párrafos, y dejo el enlace por si lo quieren leer íntegramente: <a href="http://www.madrimasd.org/blogs/futurosdellibro/2014/04/22/136468">Los futuros del Libro</a></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: orange; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: orange; font-family: Courier New, Courier, monospace;">... "Entre nosotros el campo editorial ha sufrido un proceso de concentración progesivo que ha culminado (¿?) con la <a href="http://www.eldiario.es/cultura/Toda-literatura-espanol-Bertelsmann-Planeta_0_240776005.html" target="_blank">adquisición por parte de Berteslmann-Pearson (Random House) del sello Alfaguara</a>, una operación con la vista puesta en el suculento y creciente mercado latinoamericano (valorado en unos 3000 millones de euros, en un futuro próximo, y 2150 según el último estudio de CERLALC <a href="http://cerlalc.org/wp-content/uploads/2014/03/4.0-Libro-en-cifras-4-2-semestre-2013.pdf" target="_blank">El libro en cifras</a>). Quedan, por tanto, con el permiso de los sellos de libro de texto (SM, Edelvives, etc.) y con el beneplácito provisional de Amazon y Google, cuatro grandes asteroides editoriales -Planeta, Bertelsmann-Pearson, Hachette y Feltrinelli-, y una constelación de millares de minúsculos aerolitos que van y vienen sin apenas lanzar una sombra sobre la galaxia. <a href="http://www.federacioneditores.org/0_Resources/Documentos/Comercio_Interior_2012.pdf" target="_blank">De acuerdo con las cifras </a>con las que podemos sopesar el grado de concentración editorial español, cerca de un 70% de la producción nacional -si no más- está ya en manos de unos pocos actores. Un campo editorial, por tanto, casi completamente dominado por los sellos de esos cuatro grandes grupos que, de justicia es reconocer, recogen las voces de los principales autores nacionales e internacionales en todos los ámbitos de la creación y el pensamiento.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: orange; font-family: Courier New, Courier, monospace;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: orange; font-family: Courier New, Courier, monospace;">Cuando pienso en cómo la noche se cierne sobre los libros, cuando aprecio los múltiples oscuridades que asolan al ecosistema editorial (concentración rampante, índices decrecientes de compra y lectura, <a href="http://antinomiaslibro.wordpress.com/2014/03/31/mas-numeros-menos-letras/" target="_blank">rendimientos menguantes</a>, libreros extraviados, ausencia completa de apoyo público, crisis económica y declinación de la demanda, disrupción digital de la cadena de valor tradicional), acudo presto a ese párrafo iluminador de Pierre Bourdieu en el que, refiriéndose a los pequeños editores, decía: <b>“esos pequeños editores innovadores, aun cuando su peso sea muy escaso en el conjunto del juego, son los que le proporcionan, sin embargo, su razón de ser, su justificación de existir, su punto de honor espiritual, y son, por eso mismo, uno de los principios fundamentales de su transformación”.</b></span></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-31518849081728100912014-04-19T03:05:00.001-07:002014-04-19T03:10:35.856-07:00PALABRAS<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Qzxc6YZD5TFMlGuiMxJCAFCvcCE0zRnytlhkgWYDdqEGSJ_LqkUfHpWcPYQ1qdEbQ97OVjQNHHKLk1YlP7yYsg4J6G81LE1L1mTL40_EUIRAhgw30-A_YdblRui5Jq3OgNDhUyxw86Q/s1600/fotos+iphone+diciembre+2013+241.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Qzxc6YZD5TFMlGuiMxJCAFCvcCE0zRnytlhkgWYDdqEGSJ_LqkUfHpWcPYQ1qdEbQ97OVjQNHHKLk1YlP7yYsg4J6G81LE1L1mTL40_EUIRAhgw30-A_YdblRui5Jq3OgNDhUyxw86Q/s1600/fotos+iphone+diciembre+2013+241.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: small;">Hace un<span style="font-size: small;"> par de semanas me<span style="font-size: small;"> enviaron este video,<span style="font-size: small;"> el<span style="font-size: small;"> discurso dado por</span></span> <a href="http://www.youtube.com/watch?v=mVROiY4-v44&sns=em">Natalia</a><span style="font-size: small;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=mVROiY4-v44&sns=em"> una niña mexicana</a>, que es<span style="font-size: small;"> digno de escucharse. <span style="font-size: small;">Es una<span style="font-size: small;"> lástima que solo sea eso, una niña, porque me temo que muy pocos ha<span style="font-size: small;">rán caso de<span style="font-size: small;"> sus palab<span style="font-size: small;">ras. </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">Pero me pasa, que <span style="font-size: small;">en los </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"> últimos tiempos hay palabras<span style="font-size: small;"> que me ronronean </span></span>una y otra vez, <span style="font-size: small;">que las re<span style="font-size: small;">pito como<span style="font-size: small;"> una letanía<span style="font-size: small;"> </span>y así ellas, independientes de mi voluntad, me acompañan durante <span style="font-size: small;">meses</span>: <span style="font-size: small;">l<span style="font-size: small;">a pri</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span>mera fue "usura",<span style="font-size: small;"> las segundas<span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">:</span></span> "busca la alegría", alegría, que no felicidad <span style="font-size: small;">((</span>aún no llegué a la t<span style="font-size: small;">ercera))</span>. </span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">Así </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: small;">qu</span>e con esa nueva manía, me paré a escucharlo de nuevo y anoté<span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">: diversidad,<span style="font-size: small;"> multiculturalismo, transmitir las culturas, minoría, constante, respeto, pérdida,<span style="font-size: small;"> valores,<span style="font-size: small;"> </span>comunicación,<span style="font-size: small;"> tolerancia, cuidado, colaboración, ayuda, esfuerzo,<span style="font-size: small;"> solidaridad, equidad, integración, partici<span style="font-size: small;">par, democracia igual para todos... honestidad. </span></span></span></span> </span></span></span></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">Me<span style="font-size: small;"> dije, que <span style="font-size: small;">es un<span style="font-size: small;">a pena que ninguno de nuestros políticos <span style="font-size: small;">sea capaz de enla<span style="font-size: small;">zar tantas palabras y hacernos creer no solo que las<span style="font-size: small;"> sient<span style="font-size: small;">en,<span style="font-size: small;"> que creen en <span style="font-size: small;">ellas, sino que saben cuál es su significado. </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-51692298355082138352014-04-15T00:55:00.001-07:002014-04-15T00:55:21.167-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLJyTUvtJfnXXwPur0a5SZoZdBNM-G6bbJEy4GY7HGyUQdlDxD3d666jTnTBZDmna354bgl3WqJE8cUU3ws4IVTJoXsBxWYOGHQQsi22wB4fUOEQaTWGVkpSKQqV4ZPGgbLkfZhu3DRXc/s1600/fotos+iphone+diciembre+2013+007.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" closure_lm_259791="null" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLJyTUvtJfnXXwPur0a5SZoZdBNM-G6bbJEy4GY7HGyUQdlDxD3d666jTnTBZDmna354bgl3WqJE8cUU3ws4IVTJoXsBxWYOGHQQsi22wB4fUOEQaTWGVkpSKQqV4ZPGgbLkfZhu3DRXc/s1600/fotos+iphone+diciembre+2013+007.JPG" height="240" uta="true" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<strong><span style="color: orange;">..."Adrianí quería prohibirme también el café porque, según ha dicho, produce taquicardia; claro que yo le he contestado que lo único que me produce taquicardia es su incesante acoso.</span></strong><br />
<br />
<strong><span style="color: orange;">Lo malo del matrimonio es que empieza bien y termina mal, aunque el síntoma es siempre el mismo: al principio la taquicardia del primer encuentro con la mujer de tus sueños y al final la taquicardia de la vida diaria con la mujer de tus pesadillas."</span></strong><br />
<br />
<br />
<strong><span style="color: orange; font-size: x-small;">"Defensa cerrada" Petros Márkaris. Tusquets Editores. 2008</span></strong><br />
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-89154950453153588132014-04-09T01:57:00.001-07:002014-04-09T02:00:35.484-07:00HUYE RÁPIDO<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3LZIkJFkz1F48I3yu9AuYPRanFkQ3Gx1CjvpcoiziCZHnzZmhiqxUQwxXnS2g6IkXDGsSxza5tA-V3OprDTHNPIjPhdkucoYJbLuEniBsEEfrmmXzMf3DmNEQ65cyawhnNANwCGEuU48/s1600/IMG_2006.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3LZIkJFkz1F48I3yu9AuYPRanFkQ3Gx1CjvpcoiziCZHnzZmhiqxUQwxXnS2g6IkXDGsSxza5tA-V3OprDTHNPIjPhdkucoYJbLuEniBsEEfrmmXzMf3DmNEQ65cyawhnNANwCGEuU48/s1600/IMG_2006.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<span style="color: orange;"></span><br />
<span style="color: orange;"></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>... "Aquello no lo había cogido por sorpresa. Joss comprendía desde hacía tiempo que las cosas están dotadas de una vida secreta y perniciosa. El mundo de las cosas estaba evidentemente repleto de una energía completamente concentrada en joder al hombre, a excepción quizás de algunas piezas del casco que no lo habían agredido nunca, según su memoria de marino bretón. El más mínimo error de manipulación provocaba a menudo toda una serie de calamidades en cadena, que podían ir del incidente desagradable a la tragedia, al ofrecerle a la cosa una libertad repentina, por mínima que fuese. El tapón que se escapa de los dedos, constituye, en menor grado, un modelo básico. Porque un tapón suelto no viene rodando hasta los pies del hombre en modo alguno. Se ovilla tras la cocina, malamente, en busca de inaccesibilidad, como la araña, y desencadena para su depredador, el Hombre, una sucesión de pruebas variables: desplazamiento de la cocina, rotura del tubo de enganche, caída de utensilios, quemaduras. El caso de esta mañana había procedido de un desencadenamiento más complejo, inaugurado por un error benigno de lanzamiento que había provocado el debilitamiento de la bosa de la basura, desplome lateral y desparramamiento del filtro del café por el suelo. </strong></span><br />
<strong><span style="color: orange;"></span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Así es como las cosas, animadas por un sentimiento de venganza legítimamente provocado por su condición de esclavas, consiguen a su vez, en momentos breves pero intensos, someter al hombre a su poder latente, hacen que se retuerza y se arrastre como un perro, y no se apiadan ni de mujeres ni de niños. </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;"></span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">No, Joss no confiaría en las cosas por nada del mundo, como tampoco donfiaba en los hombres ni en el mar. Las primeras os roban la razón, los segundos, el alma, y la tercera, la vida."</span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;"></span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;"><em>"Huye rápido, vete lejos". </em>Fred Vargas. Ed. Siruela. 2011</span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;"></span></strong><br />
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-40736143683669552082014-04-06T11:16:00.000-07:002014-04-06T11:17:29.545-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-2vqAuGjCu_Ijqa7ZLt5p5e-G_Dn4KcEagF-WSVUuSj0S_IdeuJZmSjEmc4ZA8DZmfY6JtrUu2CWnRV-nIFlXkLRKaFW3QKY1rjbeDLm3ews5gxegndkMxqf3Z5Z55JoVV02jnPi5uXc/s1600/fotos+iphone+4+febrero+2014+059.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" closure_lm_166618="null" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-2vqAuGjCu_Ijqa7ZLt5p5e-G_Dn4KcEagF-WSVUuSj0S_IdeuJZmSjEmc4ZA8DZmfY6JtrUu2CWnRV-nIFlXkLRKaFW3QKY1rjbeDLm3ews5gxegndkMxqf3Z5Z55JoVV02jnPi5uXc/s1600/fotos+iphone+4+febrero+2014+059.JPG" height="320" width="240" yta="true" /></a></div>
<br />
<br />
..."El martín pescador era el <em>skuscumonsuck</em>; el oso, wassus; el puma, lunxus, el serbal, uphasis. Este último era muy abundante y hermoso. A lolargo del Lobster no fueron tan frescas las huellas de alce, excepto una milla más adelante, en un pequeño arroyo, donde un gran tronco marcado "w-cruz-guirnalda-patadecuervo" se había atascado en primavera.Vimos en la orilla un par de cuernos de alce, y le pregunté a Joe si alguno había mudado los mismos; pero él señaló que estaban unidos a una cabeza, y yo sabía que ellos no mudan la cabeza sino una vez en la vida". <br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><em>Los bosques de Maine. </em>Henry David Thoreau. Baile del sol. 2º edición. 2014.</span></div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-64896033010396521442014-03-27T03:56:00.000-07:002014-03-27T03:56:05.092-07:00Aonde o vento me levar<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-uJJtp9TWmdQ3AP5eq40AqwmKkMJ_m9X2gVbitHXNRWmVG6rUrliXV5uq8qGLumqY9vtZdngGTgsFpedMjswiJr5BIU15McRaiVYT5ci9Wa1g6_GyeUPlgcDwoW441GfTSzVgesXg7fM/s1600/manuelauberto.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" closure_lm_912915="null" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-uJJtp9TWmdQ3AP5eq40AqwmKkMJ_m9X2gVbitHXNRWmVG6rUrliXV5uq8qGLumqY9vtZdngGTgsFpedMjswiJr5BIU15McRaiVYT5ci9Wa1g6_GyeUPlgcDwoW441GfTSzVgesXg7fM/s1600/manuelauberto.JPG" height="240" uta="true" width="320" /></a></div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
... "Fathma era apenas una menina e talvez ainda tivesse um sorriso inocente. Nâo mascava chicletes e o brilho ainda nâo lhe tinha abandonado o olhar. Mas alguém, um soldado, reparou nos botôes bonitos que ela tinha a nascer no peito e concluiu, primero, que Fathma podia començar a ser mulher; despois, que Fathma também podia ser soldado e matar.</div>
<div align="justify">
Enquanto contava isto, Fathma mascava mais e mais depressa a sua chiclete.Antes de sair pela porta sem, sequer, olhar pra mim,disse algo que nâo esquecerei: "Em todas as guerras há um momento em que as explosôes cessam por um instante. Parece que o pó se imobiliza e que todo o ar é sugado para dentro de si mesmo. Nem os gemidos dos mutilados se escutam. Fecham-se os olhos, apagam-se os sentidos quase todos, respira-se fundo e sente-se um leve peso no peito. É uma espécie de paz e espera-se insensatamente que tudo acabe, que nâo recomece mais, mesmo que se esteja já morto. Mas a trégua é breve e efémera e logo voltam os estampidos, os gritos, as rebentaçôes, o crepitar das árvores quebrando-se. Nâo importa se se morre ou se se mata, desde que acabe. Sabe-se que o inimigo já nos tomou por dentroe que a guerra está entranhada dentro de nós. É isto a loucura.""</div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
es este, un pequeño fragmento de la novela "Aonde o Vento Me Levar" del escritor portugués, Manuel Jorge Marmelo, publicado por la editorial Quetzal. me ha parecido magnífica, de esas obras que lees y lees y no puedes dejar hasta que llegas al fin, de esas, de las que guardas un buen recuerdo y la conviertes en uno de tus libros preferidos, de esas que lo tienen todo: te hace reir, te arruga el corazón, o te deja en silencio, como me ocurrió al leer este trocito. Marmelo ganó merecidamente el premio de Correntes d'Escritas de este año. Me pareció esta una buena forma de darle un abrazo a Manuela. </div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-34635596976939286942014-03-24T02:01:00.002-07:002014-03-24T02:03:39.915-07:00SOLO HABLARÉ DE AMOR (Cerraré los ojos), José Ovejero<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9RUWTOgbXImK9aAECbVnSj64fVTFPaYIOFAmGbbKSDZh7oQs2eMzPiyVAxV9A_jX3xw3_iVSM7u-5ViGuygxqS0hTzYB5zx0x766cof4d-Q4Ifw1FcjTZcpr-US3Twp3rIC1PvUGj6Vc/s1600/IMG_3093.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9RUWTOgbXImK9aAECbVnSj64fVTFPaYIOFAmGbbKSDZh7oQs2eMzPiyVAxV9A_jX3xw3_iVSM7u-5ViGuygxqS0hTzYB5zx0x766cof4d-Q4Ifw1FcjTZcpr-US3Twp3rIC1PvUGj6Vc/s1600/IMG_3093.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div align="center">
</div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>Me perderé, ciego, en los paisajes</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>familiares y arcanos de tu cuerpo entregado,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>balbucearé, si es preciso, como un niño, amante,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>esclavo, mientras mis manos devoran, </strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>cautelosos tiburones, tu carne extendida,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>tu confiada oferta.</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>Solo hablaré de amor, </strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>reiré, incluso, tras el necesario parapeto</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>de los párpados, me abarcará</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>una honda alegría, y haremos</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>como si el mundo solo estuviese habitado</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>por mares tranquilos,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>inmensos bosques jurásicos,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>flores como pintadas por un niño, y, a lo sumo</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>peces somnolientos y abisales.</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>Hablaré, te hablaré, de amor,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>ignorando bocas ávidas, tropicales catástrofes,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>la sangre y el grio, la perfecta dentadura</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>de los presidendes y sus edecanes.</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>Nada existirá, salvo tú,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>no sabré de otro río que tu saliva,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>de otra selva que tu sexo,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>solo el tembloroso relieve de tu cuerpo</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>será mi geografía. </strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>Hoy, al menos hoy, solo hablaré de amor</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>(cerraré los ojos)</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>mi lengua</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>se acercará a la tuya para abrazarla,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>serán para mí tu sonrisa, tu susurro, tu grito,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>aunque no vea (no podré ver) tu mirada</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>aleteando sobre mi rostro</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>como para anidar en él, </strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>sentiré tu urgencia, me vencerá</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>tu júbilo. </strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>En el tibio océano de la noche</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>seremos náufragos, las olas</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>nos lamerán los pies sin despertarnos.</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>Oiré, con los ojos cerrados,</strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong>el pausado ir y venir de tu aliento. </strong></span></div>
<div align="center">
<span style="color: orange;"><strong> </strong></span></div>
<div align="left">
<span style="color: orange;"><strong>José Ovejero "El estado de la nación", colección Visor de poesía. </strong></span></div>
<div align="center">
</div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-79490773114177502992014-02-27T08:38:00.000-08:002014-02-27T08:38:01.404-08:00tenemos que perseguir nuestros sueños y no desistir de ellos...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4OsEmXG_roEgcuZkYMcT3-RxOxP6019IKRYsWGFBjpZwWFTy8ChpqUgUR6N2ay2HFeLTuHFRrZghlNYXUewMRUjBC2_ZhJYfAba74n65BAnvqpgpuSBukFt8H66Z7G2tJB0ZCJY2zdSY/s1600/IMG_3099.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4OsEmXG_roEgcuZkYMcT3-RxOxP6019IKRYsWGFBjpZwWFTy8ChpqUgUR6N2ay2HFeLTuHFRrZghlNYXUewMRUjBC2_ZhJYfAba74n65BAnvqpgpuSBukFt8H66Z7G2tJB0ZCJY2zdSY/s1600/IMG_3099.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;">Casi una hora antes de que empiece, me siento a esperar. un año más nos sentimos apabullados ante el éxito de este encuentro. el año pasado 400 butacas, este, 600, y aún así, la gente se queda en pie, o termina acomodándose en el suelo. no regalan nada. quienes acuden, vienen únicamente a escuchar a unos pocos escritores que "hablan de sus cosas", hablan de libros, de literatura, de... <i>De correntes e cont(r)a-correntes se faz a poesia. </i>mientras recorro la sala abarrotada con la vista, escucho a Gamoneda "la palabra, fue el origen del pensamiento"... reconozco que me he perdido... él sin esperarme continúa..."qué fue antes, el huevo o la gallina". quienes allí se sientan nos hablan de botánica y nosotros sonreímos cómplices: "los libros son para la vida como la flor para el jardín". por aquí aparecen fantasmas reconocidos, Kafka, Pessoa, Moacyr Scliar. Cesare Pavese: "la poesía comienza cuando un necio dice del mar: "Parece aceite". </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;">escritores que nombran a otros poetas, a otros narradores de hoy, de ayer, de siempre. Marco Fonz, es recordado "al final estoy tan solo como un verso". "lo que nos importa saber no es lo que nosotros podemos hacer por la poesía, sino lo que la poesía puede hacer por ti", Pedro Teixeira. </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;">Shakespeare, Juan Gelman, Féliz Grande, Rubém Fonseca... "la poesía no tiene prisa, la poesía está dentro de nosotros o no está"... "hoy se cumplen 75 años de la muerte de Antonio Machado".. o como dicen que dijo Juan Ramón Jiménez: "los dioses no tuvieron más sustancia de la que tengo yo". </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;">Celaya, Otero, Goethe, Whithman, Unamuno "un pedante es un estúpido adulterado por el estudio".</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;">"Cuando el poder destruye cualquier tipo de identidad, el individuo se presenta como única amenaza", Uberto Stabile nos lee un texto insuperable que dejó al auditorio en silencio, únicamente el sonido de su voz, todos atentos a sus palabras. mil felicitaciones.</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;">y así, una mesa tras otra, pudimos conocer a los vecinos de Ondjaki, a los que dice que escriben sus libros: al feo y al tímido, y pude sonreír al escuchar a Manuel Jorge Marmelo cuando hablaba de los lectores que aseguran a ver visto a los personajes de ficción de sus obras. había leído su post.</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: orange;">el encuentro acabó con las palabras de Luis Diamantino: "Tenemos que perseguir nuestros sueños, y no desistir de ellos". Estábamos en Póvoa de Varzim, en Correntes d'Escritas. y como siempre, se nos hizo corto. miraba por la ventana cuando el avión tomaba altura: "Hacia dónde dirijo mis pasos dios mío!" la respuesta fue inmediata "Hacia el infinito y más allá". joder que susto! sería dios? sonreí. </span></b></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-44309761770405218392014-02-07T03:14:00.003-08:002014-02-07T03:14:52.472-08:00Y vuelve la burra al trigo<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDqL40_tqqsNNlrBsExmdty_LjJp4LtxvLGBYMR2i9y_wT0IqIfb2BCdeq9I3r_-k-kPjWftMDHDFaaRzo6wu4iVlqb6HURHXKtFukoYVyEEZmjfPZt2_enC0EN0MS-Eqc5Q9oETMOWdw/s1600/gato+y+mano+jpg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDqL40_tqqsNNlrBsExmdty_LjJp4LtxvLGBYMR2i9y_wT0IqIfb2BCdeq9I3r_-k-kPjWftMDHDFaaRzo6wu4iVlqb6HURHXKtFukoYVyEEZmjfPZt2_enC0EN0MS-Eqc5Q9oETMOWdw/s1600/gato+y+mano+jpg.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<span style="color: orange;">Ayer, mientras leía el díptico informativo enviado por la oficina Europa creativa, que estará por canarias dentro de unos días, me encontré con la existencia de la oasc... Oficina de APOYO al sector cultural, que por lo visto está integrada en la empresa pública del Gobierno de Canarias. fue tal mi estupor, mi asombro, mi... no me lo puedo creer!... que cuando me dí cuenta, casi tenía pegada la nariz a la pantalla de mi ordenador por si las moscas había leído mal... pero no... ahí estaba... la OASC. la carcajada que solté fue de esas que te salen del alma, de las de verdad: primero se cargan al sector, y luego, crean una oficina de apoyo... </span><br />
<span style="color: orange;">(no hay comentarios, ustedes mismos). </span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">Un ratito más tarde, leía el resumen de presentación del encuentro de los encuentros literarios que este año celebra su 15 aniversario: Correntes d'Escritas, en Póvoa de Varzim. y volvía una vez más, a disfrutar de las palabras de su eterno (y espero que se mantenga) concejal de cultural, Luis Diamantino, que en resumen decía, que este encuentro, beneficiaba a Povoa, y por tanto a todos, y que esto era así gracias a sus patrocinadores, en concreto el instituto de turismo de Portugal, que daba algo más del 50% de su presupuesto. </span><br />
<span style="color: orange;">Como aquí, me dije, igualito que aquí. (y tampoco haré más comentarios)</span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;"> *****</span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">Hace algún tiempo que me entraron las ganas de volver a este blog. pero le daba vueltas y más vueltas y no sabía cómo, y ayer, al leer esto supe que había llegado el momento. Y en este primer posit, me voy a permitir la licencia de ser pastelosa y personal y dar las gracias a quienes han estado conmigo, me han sostenido e impulsado para que yo esté aquí. </span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">Las ganas de volver, cuando ya pensaba que mi paso por la cultura había acabado, una página más que se escribe en nuestra vida. (cerré muchas veces el puño y los ojos para no dejarla entrar de nuevo, para que pasara de largo), me las dio Dulce Xerach. cuando menos lo esperaba me tendió una mano, e hizo que me sentara otra vez detrás de esta pantalla, y dure lo que dure nuestro acuerdo, esto siempre quedará. y yo no olvido. </span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">a Chema Vicente a quien tengo que agradecer las mil cosas que me ha dado, pero sobre todo, todas las risas y sonrisas, además del título de esta entrada: Y VUELVE LA BURRA AL TRIGO, porque aunque no soy la misma, sigo siendo yo. </span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">a Tito Expósito, que forma ya parte de mi vida, de mi existencia, una mano, la mitad de la neurona... creo que entre nosotros sobran ya las palabras. fue él quien me envió esta foto y supe que era esta la que tenía que estar porque soy yo. </span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">a Nieves, mi hermana, por esas latas de comida para gatos, y a Antonio Vizcaya, por no rendirse nunca. </span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">Otros han estado, y también los llevo conmigo, pero esto se alarga y creo que es hora de irme. </span><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
<span style="color: orange;">(de la foto Miyoko Ihara, en la foto Misao Ihara y su gato Fukumaru)</span></div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-83567894446481590092012-11-25T08:47:00.000-08:002012-11-25T08:47:10.571-08:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4VLGYhDrmOAVp-c8VCy0pq6b-N9gpsM1TZmna65DPYlWHp2S9fOhqPMgs9aX0D0an4N3uUQDnnE6AGzqRwttD68lTPm_ad5C99i95zy_p_pmtwCmAvSpKuc4w_60fsXcMnqsy14e9dgE/s1600/domingo+25+noviembre+397.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4VLGYhDrmOAVp-c8VCy0pq6b-N9gpsM1TZmna65DPYlWHp2S9fOhqPMgs9aX0D0an4N3uUQDnnE6AGzqRwttD68lTPm_ad5C99i95zy_p_pmtwCmAvSpKuc4w_60fsXcMnqsy14e9dgE/s1600/domingo+25+noviembre+397.jpg" height="240" rea="true" width="320" /></a></div>
<br />
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">¿TIENEN OLORES LOS SUEÑOS?</span></strong></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">(<em>"Pasa la tormenta". </em>Tomás Felipe. Baile del Sol. 2012)</span></strong></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-37720587199859958342012-11-22T05:16:00.002-08:002012-11-22T05:16:27.523-08:00reunión de la cúpula de coalición canaria<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-AGWXVgnYV47QNCwAH32rK3vhQGGVKV549oUtjMOsZrPp_fot0x4YIit-jrZw1BbJ8FFkEv5wvrP92ceaCUyMfnZSyfr6SVLVn3zEdVFqJQDXs8R-ThNPmis_vM1BHw7-LFZM-WO-p78/s1600/IMG_0800.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-AGWXVgnYV47QNCwAH32rK3vhQGGVKV549oUtjMOsZrPp_fot0x4YIit-jrZw1BbJ8FFkEv5wvrP92ceaCUyMfnZSyfr6SVLVn3zEdVFqJQDXs8R-ThNPmis_vM1BHw7-LFZM-WO-p78/s1600/IMG_0800.jpg" height="240" rea="true" width="320" /></a></div>
<div align="center" style="text-align: center;">
<strong><span style="color: orange;">los pillamos infragantis, de derecha a izquierda Paulino Rivero, Presidente del Gobierno de Canarias, siempre a su vera Inés Rojas, Consejera de Cultura y de un montón de cosas más, y Aurelio González, Director General de Cooperación y Patrimonio Cultural del Gobierno de Canarias, mirando pa otro lado como si la cosa no fuera con él (como siempre).</span></strong></div>
<div align="center" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" style="text-align: center;">
<strong><span style="color: orange;">hablaban de cultura.... </span></strong></div>
<div align="center" style="text-align: center;">
<strong><span style="color: orange;">así nos va a los canarios</span></strong></div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-20230959181175005722012-10-13T14:01:00.001-07:002012-10-13T14:01:09.483-07:00<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>MAYO 10</strong></span></div>
<span style="color: orange;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>EL IMPERDONABLE</strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><br /><strong></strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>El poeta Roque Dalton era jodón y respondón. Nunca aprendió a callar ni a obedecer, y ejercía un desafiante sentido del humor y del amor. </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><br /><strong></strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>En la noche de hoy del año 1975, sus compañeros de la guerrilla de El Salvador lo mataron de un balazo mientras dormía. </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>Criminales: los militantes que matan para castigar la discrepancia son tan criminales como los militares que matan para perpetuar la injusticia. </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><span style="color: orange;">(Los hijos de los días. Eduardo Galeano. Ed. Siglo XXI, 2012)</span></strong></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-3811185844506021002012-10-06T13:49:00.001-07:002012-10-06T13:50:03.013-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaiWay7hFpeOd7Ezv03SuRVLViQFsFmQUog3CV9s1aND3gxcyHLTsqMEx9rnODk6SSZQ8K4PgaMxbAmOQGuuUYgN6XwZJA07SJlF0tgLvrUJaXCR0jF2zMJGPvehEqVc4hhx3WFrE_ukc/s1600/mariola2" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" mea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaiWay7hFpeOd7Ezv03SuRVLViQFsFmQUog3CV9s1aND3gxcyHLTsqMEx9rnODk6SSZQ8K4PgaMxbAmOQGuuUYgN6XwZJA07SJlF0tgLvrUJaXCR0jF2zMJGPvehEqVc4hhx3WFrE_ukc/s320/mariola2" width="320" /></a></div>
<br />
<span style="color: orange;"><strong>... "Lelé amaba a los osos hormigueros, sus cuerpos oseznos, sus lenguas largas y vibrantes y su debilidad por los lugares húmedos y penumbrosos junto al río. Me explicó también las historias que los niños indios aprenden de memoria para reconocer infaliblemente los pájaros.</strong></span><br />
<br />
<span style="color: orange;"><strong>-¿Ves ese montón de barro en el árbol, que recuerda a una colmena?</strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>-Es un nido de abejorros o algo -probé mi suerte.</strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>-No,eso lo monta un pequeño y discreto pajarillo gris, lo llaman Juan Frangoso. Si su compañera es infiel, voluntariamente se sienta dentro del extraño nido y él la engancha con barro, éste se seca y la hembra se muere. </strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>Al imaginármelo me dio un vuelco el estómago.</strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>-Pues es una leyenda estúpida, o qué es eso -casi gritaba de la rabia.</strong></span><br />
<br />
<span style="color: orange;"><strong>Pero Lelé no se reía. Sólo dijo que no era ninguna leyenda, sino que así se comportan de verdad estos pájaros. Yo sentía que cuando observaba a los animales en silencio, con eso suplía algo que alguna vez echó de menos. Estaba segura de que echaba muchísimo algo de menos. Pero nunca hablaba de eso. Sólo me rastreaba en silencio. Observaba mis costumbres, mi cara, estudiaba mis gustos y sabía qué marca de cigarrillos debía traerme de la ciudad. Y yo me di cuenta de que si alguna vez le fuera infiel, me sentaría en el nido y voluntariamente me dejaría emparedar de barro. Y nunca pensé en él como mi amante o mi hombre. Era un elemento en el aire, necesario para sobrevivir, una célula fundamental de la que ahora se componía mi cuerpo."</strong></span><br />
<br />
<br />
<span style="color: orange;"><strong>((<em>Mis ojos te llevarán a casa, </em>de Markéta Pilátová. Traducción de Kepa Uharte. Baile del sol 2012))</strong></span></div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-86975247256799428002012-09-27T12:21:00.000-07:002012-09-27T12:21:09.585-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpY95zE2VN7GOPZXjnAl4xqiSwKzAUY0VkQwcdTFuYUw23sQeTSfBXwd2MBVfuzy4A93jiApr3c2jvFQ0QLq5BBIZLJqP1HOYdoIHk_fGNHpkUjh22Db8vQSNo9Co-vT2oyvE5PmF8cHg/s1600/IMG_0563.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" kea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpY95zE2VN7GOPZXjnAl4xqiSwKzAUY0VkQwcdTFuYUw23sQeTSfBXwd2MBVfuzy4A93jiApr3c2jvFQ0QLq5BBIZLJqP1HOYdoIHk_fGNHpkUjh22Db8vQSNo9Co-vT2oyvE5PmF8cHg/s320/IMG_0563.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="color: orange;"><strong>... "Dos semanas más tarde nos hicimos amantes.</strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>Nos hicimos amantes de un modo totalmente imprevisto para mí. Creo que aquella misma noche decidí que seríamos amantes, y no parecía haber nada en mi conquista de Julio Antonio que la distinguiera de las otras. Aunque sentía afecto por su esposa, que además era mi prima, me parecía una mujer trivial, tan pesada como la mayoría de las mujeres, y Julio me parecía un hombre como todos: tan ansioso del poder de la conquista como del placer del amor. </strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>Para alguien que no sea adepto de este juego, las etapas de una seducción pueden parecer ridículas, pero no lo son más que los distintos pasos de un baile. Los bailarines bailan, y su placer es su destreza. Todo está calculado, desde el primer intercambio de miradas hasta el apareamiento final. Y el fingimiento mutuo de los participantes es una parte esencial de tan complicado juego: ambos se fingen indefensos bajo el peso de la pasión, y cada avance, cada retirada, cada consentimiento, cada negativa son necesarios para que el juego se consume con éxito. Y sin embargo, siempre es la mujer quien gana en ese juego, y creo que siente un cierto desprecio por su antagonista, pues es conquistado y usado aun cuando piensa que es él el que conquista y usa. Ha habido ocasiones en mi vida en que por aburrimiento he abandonado el juego y he atacado frontalmente, como un soldado de vanguardia abordaría a un aldeano. En todas esas ocasiones, el hombre, por muy sofistivado que fuera y por mucho que quisiera disimular, sentía un enorme sobresalto. El final era el mismo, pero para mí no era una victoria del todo completa, pues no había secretos que ocultar y por tanto no tenían ningún poder sobre su persona". </strong></span><br />
<br />
<br />
<br />
<strong><span style="color: orange;">Este pequeño fragmento pertenece a "El hijo de César", de John Williams... Diosssss! cómo me gusta (Williams). Aunque nada tiene que ver esta obra (editada en 2008 por ediciones Pámies) con nuestro <em>Stoner</em>, su forma de narrar es igualmente intensa. Esa forma que me parece tan en equilibrio, incluso diría lineal para de repente zas!... encontrarte con toda la fuerza, con solo dos frases, en un breve párrafo final. Me ha gustado, pero claro... <em>Stoner</em> es mucho <em>Stoner</em>. </span></strong></div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-62575305872993648722012-09-24T06:34:00.001-07:002012-09-24T06:34:27.303-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhArryMcXnmZGuQGwdHvZMbdRws8-AJjiTOU2bAtcE9Eg5S7sqCGOk37ebVR1mnhQ9NtjhRWPZ7ZHiBgv_bV2oXaaiQpIDJp8wa3mQ7QPDKibZm6RnmeSgYzU1NB-P0RwaZrDs28Z6T9pE/s1600/IMG_0572.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hea="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhArryMcXnmZGuQGwdHvZMbdRws8-AJjiTOU2bAtcE9Eg5S7sqCGOk37ebVR1mnhQ9NtjhRWPZ7ZHiBgv_bV2oXaaiQpIDJp8wa3mQ7QPDKibZm6RnmeSgYzU1NB-P0RwaZrDs28Z6T9pE/s320/IMG_0572.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<span style="color: orange;"><strong>Termino de leer <em>Tristessa</em>, de Jack Kerouac. magistralmente editado por <a href="http://www.edicionesescalera.com/">Ediciones Escalera</a>. como siempre, voy marcando párrafos que me llegan o me llenan... </strong></span><br />
<br />
<span style="color: orange;"><strong><em>"... tu gata anda sumida en dorados pensamientos de leche y condenan al Buda a su entierro bajo un manto de angustia y enfermedad perenne. -"¿Qué están pensando?" le grita Cruz a los demás, ajena a los pensamientos dorados del gato -Con todo el gato la ama y se queda a su lado, acurrucado contra su barbilla, ronroneando, contento, con los ojos cerrados, un minino rosita como aquel que perdí en Nueva York no hace mucho, se me escapó en Atlantic Avenue y fue engullido por el estrépito del tráfico de Brooklyn y Queens, por todos esos autómatas al volante que se cargan cinco o seis gatos cada día en esa misma calle, sin inmutarse. "En cambio ete gato tendrá la típica muerte mexicana, morirá de viejo o de alguna enfermedad -y en tanto se convertirá en experto conocedor de los callejones aledaños y se le verá (sucio como un trapo) andar entre la basura con la destreza de una rata, pero eso sólo si a Cruz le da por echarlo a la calle -Pero seguro que no lo hará, y el gato se quedará junto a su mentón cargado de buenas intenciones."</em></strong></span><br />
<br />
<span style="color: orange;">al final del libro, me he encontrado con una "Nota a la actual edición", que me ha hecho decir Siiiiiiií, eso es!!!... eso es lo que aún después de tantos años te hace seguir: </span><br />
<br />
<span style="color: orange;">"... publicar a Jack Kerouac sigue siendo para nosotros el asombro de estar publicando a Jack Kerouac, y la oportunidad de ir descubriendo, poco a poco, el mundo de entonces, los porqués de entonces. Nos hemos acercado a los <em>beat</em>, los hemos publicado, pero también hemos leído a sus mujeres, a sus coetáneos, a sus mayores, hemos recorrido las calles de San Francisco, y de Ciudad de México buscando las baldosas que pisaron, los rostros que escrutaron. Incluso hemos aprendido a bajarlos del pedestal y a contemplarlos solo como hombres. Y más allá el ritmo, más allá del hallazgo literario de esta <em>Tristessa</em>, encontramos a un ser humano. Solo, desubicado, adicto a sí mismo: un ser humano. </span><br />
<span style="color: orange;">Todavía queda mucho camino. Que el lodo no nos ahogue, que Hermes, dios de viajeros y ladrones, nos acompañe en el trayecto."</span><br />
<br />
<span style="color: orange;">puede que muchos no lo entiendan, pero para mí esas pocas palabras me han parecido que encierran toda la esencia de ser editor. Talía, Daniel: GRACIAS. </span></div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-70651388081810206892012-09-19T02:27:00.000-07:002012-09-19T02:27:46.235-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP8mAgue620mbCgHlaX1kUzPeWmRkcp3aL5GfCex1sJeBJquzgIhrWGaLneQxfcivL3t-SfTcvVdynHdLTUJ1Fd4b6MTacx6osEmvoLzZvr22Q1jL3ylkDO_79KZ6AjlLrpRvVd60sVEM/s1600/IMG_0550.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hea="true" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP8mAgue620mbCgHlaX1kUzPeWmRkcp3aL5GfCex1sJeBJquzgIhrWGaLneQxfcivL3t-SfTcvVdynHdLTUJ1Fd4b6MTacx6osEmvoLzZvr22Q1jL3ylkDO_79KZ6AjlLrpRvVd60sVEM/s320/IMG_0550.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>PARTIDA</strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>Recogió despacito la palabra amor. </strong></span><span style="color: orange;"><strong>Descolgó la luna, eternamente cómplice. </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>Empaquetó, con suavidad, todos los besos. </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>Abrió una caja grande y metió en ella todas las caricias. </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>Antes de que se le olvidara, cogió aquel te quiero que estaba sobre la mesa. </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>Reconstruyó el poema. Vació la palangana de las lágrimas. Descargó la memoria. Limpió el cielo de estrellas. Abrió la puerta y, sin decir adiós, se fue.</strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>(Violeta y otras cosas primeras. José Manuel Hernández. Baile del sol)</strong></span><br />
<br />
<strong><span style="color: orange;">(para Fisco)</span></strong></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-49642285427661057942012-09-02T12:13:00.001-07:002012-09-02T13:42:38.810-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiFdwwiBlU20Z9EowH1us-r6r4T0Ohr-IGQe0pF06HozlK0gGWU8MaYX_bQih3SeR-yBOWUrB3P0NEalkJDawDlD3_4zRBcH5osxCH_zE4Rs1H8YUs9z8LQq4uv9WaZg5aCGzRhzRiwbk/s1600/IMG_0230.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" fea="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiFdwwiBlU20Z9EowH1us-r6r4T0Ohr-IGQe0pF06HozlK0gGWU8MaYX_bQih3SeR-yBOWUrB3P0NEalkJDawDlD3_4zRBcH5osxCH_zE4Rs1H8YUs9z8LQq4uv9WaZg5aCGzRhzRiwbk/s320/IMG_0230.jpg" width="240" /></a></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>"Era lisa y esbelta como una hierba, y olorosa como una perfumería. Me senté y me incliné por encima de sus piernas, y la besé entre los muslos, allí donde la piel de las mujeres es más suave que las plumas de un pájaro. Cerró las piernas y las volvió a abrir casi al instante, y yo empecé de nuevo, un poco más arriba esta vez. Su vello rizado y brillante me acariciaba la mejilla, y, dulcemente, me puse a lamerla. Su sexo estaba húmedo y ardiente, firme bajo mi lengua y me entraron ganas de morderlo, pero me incorporé nuevamente. Lou se sentó, sobresaltada, y me cogió la cabeza para volver a colocarla donde estaba. Conseguí librarme a medias. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-No quiero -dije-. No quiero hasta que no haya podido liquidar esa historia con Jean. No puedo casarme con las dos. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>Le mordisqueé los pezones. Ella continuaba aferrada a mi cabeza y mantenía los ojos cerrados.</strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-Jean quiere casarse conmigo -proseguí-. ¿Porqué? No lo sé. Pero si le digo que no, seguro que se las apaña para que tú y yo no podamos vernos. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>Lou, callada, se arqueaba bajo mis caricias. Mi mano derecha iba y venía por sus muslos y ella se abría a cada caricia precisa. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-No veo más que una solución -concluí-. Puedo casarme con Jean y tú vienes con nosotros, y ya encontraremos la manera de vernos. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-No quiero -murmuró Lou.</strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>Su voz sonaba desigual, y casi la habría podido utilizar como un instrumento musical. Cambiaba de entonación a cada nuevo contacto. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-No quiero que le hagas esto...</strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-No hay nada que me obligue a hacérselo -repliqué.</strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-¡Házmelo a mí! -exclamó Lou-. ¡Házmelo a mí, enseguida!</strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>Se agitaba, y cada vez que mi mano subía se adelantaba a mi gesto. Incliné la cabeza hacia sus piernas, y volviéndola del otro lado, con la espalda hacia mí, le levanté una pierna e introduje mi cara entre sus muslos. Tomé su sexo entre mis labios. Se puso rígida de golpe y se relajó casi al instante. La lamí un poco y me retiré. Ella estaba boca abajo. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-Lou -murmuré-. No voy a hacer el amor contigo. No quiero hacerlo hasta que estemos tranquilos. Me casaré con Jean y ya nos apañaremos. Tú me ayudarás. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>Se volvió de un solo impulso y me besó con una especie de furia. Sus dientes chocaron con los míos, mientras yo le acariciaba las caderas. Y luego la cogí de la cintura y la puse en pie. </strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>-Vuleve a la cama -le dije-. Ya hemos dicho bastantes tonterías. Sé buena chica y vuelve a la cama.</strong></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: orange;"><strong>Me levanté a mi vez y la besé en los ojos. Por fortuna, llevaba un calzoncillo bajo el pijama y pude conservar mi dignidad". </strong></span></div>
<div align="justify">
<br /></div>
<div align="justify">
<em><span style="color: orange;"><strong>"Escupiré sobre vuestra tumba". Boris Vian. El País. Serie Negra</strong></span></em></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-47480544438133160082012-08-24T06:07:00.001-07:002012-08-24T06:21:54.533-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ZyArV6HmQLWebZ2JJzXapLOsCbNHixLGYTmQuM0z7dHmbdEcZMj6jm1azj2Z9rTVwob3Ga6dXHn9peB39SYqemDsghszM16HlzJGgepEgF80ThYALQCGpC4x8aqxhj7qdcJRZ9CnVVo/s1600/IMG_0375.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ZyArV6HmQLWebZ2JJzXapLOsCbNHixLGYTmQuM0z7dHmbdEcZMj6jm1azj2Z9rTVwob3Ga6dXHn9peB39SYqemDsghszM16HlzJGgepEgF80ThYALQCGpC4x8aqxhj7qdcJRZ9CnVVo/s320/IMG_0375.jpg" width="320" yda="true" /></a></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=gDz99YgIJ6U&noredirect=1"><strong><span style="color: orange;">Escúchala</span></strong></a></div>
<div align="center">
<strong><br /><span style="color: orange;"></span></strong></div>
<div align="center">
<strong><br /><span style="color: orange;"></span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">ZORRO</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Joâo Monge/Joâo Gil</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><br /><span style="color: orange;"></span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Eu quero marcar um Z dentro do teu decote </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Ser o teu Zorro de espada e capote </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Para te salvar à beirinha do fim </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Depois, num volte face vestir os calçôes </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Acreditar de novo nos papôes </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">E adormecer contigo ao pé de mim </span></strong><strong><br /><span style="color: orange;"></span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Eu quero ser para ti o camisola dez </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Ter o Benfica todo nos meus pés </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Marcar un ponto na tua atençâo </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Se assim faltar a festa na tua bancada </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Eu faço a minha ultima jogada </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">E marco um golo com a minha mâo </span></strong><strong><br /><span style="color: orange;"></span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Eu quero pasar contigo de braço dado </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">E a rua toda de olho arreglado </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">A perguntar como é que conseguiu</span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Eu puxo da humildade da minha pessoa </span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">Digo da forma que menos magoa</span></strong><br />
<strong><span style="color: orange;">"Foi fácil. Ela é que pediu!"</span></strong><strong><br /><span style="color: orange;"></span></strong></div>
<div align="center">
<strong><br /><span style="color: orange;"></span></strong></div>
<div align="center">
<a href="http://www.antoniozambujo.com/home.asp?zona=1&template=7&precedencia=0&idioma=1"><strong><span style="color: orange;">António Zambujo, en su exquisito disco GUIA</span></strong></a></div>
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-59679239834686138022012-08-11T01:41:00.000-07:002012-08-11T01:41:10.978-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHPdJfTJV2xeBN9DirYZN16uiIM4Id4pU9GGNMxfYE6o_wNCJF3IqNlX0Y8AyX3w3mPeIirk9bT3fhde4OgCFC_YxiepzAlX9-ePa42slSJmCGnm9e34DRgRVqpGsl8OX4ULp4GbKK0WI/s1600/IMG_0165.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" kda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHPdJfTJV2xeBN9DirYZN16uiIM4Id4pU9GGNMxfYE6o_wNCJF3IqNlX0Y8AyX3w3mPeIirk9bT3fhde4OgCFC_YxiepzAlX9-ePa42slSJmCGnm9e34DRgRVqpGsl8OX4ULp4GbKK0WI/s320/IMG_0165.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<strong><span style="color: orange;">Eduardo Galeano escribe en <em>Los hijos de los días </em></span></strong><br />
<br />
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">AGOSTO</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">11</span></strong></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">FAMILIA</span></strong></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Según se sabe en el África negra y en la América indígena, tu familia es tu aldea completa, con todos sus vivos y sus muertos.</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Y tu parentela no termina en los humanos.</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Tu familia también te habla en la crepitación del fuego,</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">en el rumor del agua que corre,</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">en la respiración del bosque,</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">en las voces del viento,</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">en la furia del trueno,</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">en la lluvia que te besa</span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">y en el canterío de los pájaros que saludan tus pasos.</span></strong></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<em><strong><span style="color: orange;">(lo seguimos echando de menos don juan, ni un solo día sin usted)</span></strong></em></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><span style="color: orange;">(Los hijos de los días, Siglo XXI, 2012) </span></strong></div>
</div>lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-48931428911479615302012-08-09T05:39:00.000-07:002012-08-09T05:39:17.211-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxFfjue_T7ff58jc1-fDXf0kFXfo2LrxJfm6rpNhtFVuAcxByuHPhirJnqmLAnwhU8Fq-H0ye-38Wf0duwk0LXpSrW15myOWpfXrH5ztQkQujiPfn_MQyhxeVgaT37JqQUxsE4uAhYNKU/s1600/IMG_0019.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" kda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxFfjue_T7ff58jc1-fDXf0kFXfo2LrxJfm6rpNhtFVuAcxByuHPhirJnqmLAnwhU8Fq-H0ye-38Wf0duwk0LXpSrW15myOWpfXrH5ztQkQujiPfn_MQyhxeVgaT37JqQUxsE4uAhYNKU/s320/IMG_0019.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<strong><span style="color: orange;"><em>..."Empecé a aburrirme cuando llevaba allí unos quince días. En todo ese tiempo, no me moví de la tienda. Las ventas iban bien. Los libros tenían buena salida; y en cuanto a la publicidad, me lo daban todo hecho. Cada semana la central me mandaba junto con el paquete de libros en depósito, unos cuantos folletos y desplegables, para que los colocara en las estanterías bajo el libro correspondiente o en un lugar bien visible. En la mayoría de los casos, con leer la reseña del libro y abrirlo por cuatro o cinco páginas distintas ya me hacía una idea más que suficiente de su contenido; más que suficiente, en cualquier caso, para poder dar una respuesta satisfactoria al desgraciado que se dejara convencer por los reclamos al uso: cubierta ilustrada, el folleto y la foto del autor con la breve nota biográfica. Los libros son muy caros, y todos esos artificios tienen un finalidad muy concreta; demuestran, además, que la gente no siente ningún interés por comprar buena literatura; el libro que quieren leer es el que recomienda su club, el libro del que se habla, y su contenido les importa un bledo."</em></span></strong><br />
<br />
<strong><span style="color: orange;">madre mía... leo en la contraportada que Boris Vian publicó <em>Escupiré sobre vuestra tumba</em>, en 1946. ¡en el 46! ... y esto?... no es lo mismo que decimos hoy? y la evolución de la especie?</span></strong><br />
</div>
lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-45375621797523419882012-08-06T08:54:00.001-07:002012-08-06T08:57:28.244-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP8pWE8WelJAOM9Bx9yXoehhyXsUDJOgXdBleCFkJkbEwYgkPmHcpImOP0iqnshm-d37nxq6zeMl-YD42kYUs2I6BQuDaIUioNoOuqhrriQt5p1V-ropGzB3Y_mxX53UyCwpALCI1C94o/s1600/IMG_0400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" kda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP8pWE8WelJAOM9Bx9yXoehhyXsUDJOgXdBleCFkJkbEwYgkPmHcpImOP0iqnshm-d37nxq6zeMl-YD42kYUs2I6BQuDaIUioNoOuqhrriQt5p1V-ropGzB3Y_mxX53UyCwpALCI1C94o/s320/IMG_0400.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong>... "<em>aprendí que la pérdida es la cualidad intrínseca de la existencia: </em></strong></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: orange;"><strong><em>es un conocimiento que nadie puede transmitirnos</em>". </strong></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: orange;"><br /><strong></strong></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="color: orange;"><strong>yo no debería añadir nada más, creo que J.Williams lo ha dicho todo por mí. me encontré esta simple y magistral frase en su llibro "El hijo de César" y no pude sino hacerla mía. resume lo que ha sido mi año: un año de pérdidas. de pérdidas que te llevan a asumir sí o sí algunos cambios. y aunque está siendo muuuy duro, debo pensar que son las etapas del camino. unas veces las buscas otras te vienen. no hay más. de todas las pérdidas sufridas la peor ha sido la de un amigo. o la de alguien al que considerabas un amigo. me tengo que dar una vez más la razón: lo mejor... es no tenerlos. al fin y al cabo, nunca terminas de conocer a alguien y cuando te sorprende con una cretinada mayúscula te hunde en la más absoluta de las miserias. pero <em>todo pasa</em>. frase simple y magistral que uso constantemente sin saber muy bien de quién es la autoría. todo pasa. </strong></span></div>
</div>lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-66026276038290643002012-07-19T10:44:00.005-07:002012-07-19T10:44:59.121-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrFhfsx2n2PJVghHk8tZk4YSislaKZJi3Wy8xThFdmKzY1xDm4-gxL2aictLEVadeVuDCquIagqqNnCyo-YQUOsqyl_04jlA1iSNo8D6_r1SgzTilJSp8SkxXQvhm7AYS1-SZKpGkIzNM/s1600/PC260099.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrFhfsx2n2PJVghHk8tZk4YSislaKZJi3Wy8xThFdmKzY1xDm4-gxL2aictLEVadeVuDCquIagqqNnCyo-YQUOsqyl_04jlA1iSNo8D6_r1SgzTilJSp8SkxXQvhm7AYS1-SZKpGkIzNM/s320/PC260099.JPG" width="320" /></a></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Me llamo Claudio, ¿buscas una pieza? </span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Busco el rompecabezas entero. </span></strong></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">Sus ojos sonrieron muy cerca y nos reconocimos, así de simple.</span></strong></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<strong><span style="color: orange;">(<em>Hola Fondo Sur. Daniel Ortiz Peñate, Baile del Sol 2012</em>)</span></strong></div>
</div>lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465482882219486556.post-89713404429863773782012-07-03T14:54:00.000-07:002012-07-03T14:54:33.506-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_PMiKwVpfSJ5ASyVNPJ0QTw80MwN2-WQvVf6-_1Fps6kKmeIt2t4IKTLS4TXzRhTTGxb0BMNKvFy-SUyZSAgASLIgyeaD058Cg0NuNiR3578x-pYm-s5n_ik8H6a1XRhNQ6zZgIAp70A/s1600/IMG_1872.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" sca="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_PMiKwVpfSJ5ASyVNPJ0QTw80MwN2-WQvVf6-_1Fps6kKmeIt2t4IKTLS4TXzRhTTGxb0BMNKvFy-SUyZSAgASLIgyeaD058Cg0NuNiR3578x-pYm-s5n_ik8H6a1XRhNQ6zZgIAp70A/s1600/IMG_1872.jpg" /></a></div>
<span style="color: orange;"><strong>"Pero nuestro mundo es el mundo de las máscaras. El país que tiene las mejores universidades y el que ostenta más premios Nobel es un país medianamente ignorante que no sabe el número de su propia población y menos algún dato serio sobre otro país. Ni siquiera cuando están en guerra con ese otro país. El país que tiene más medallas de oro en atletismo es el país que vive sobre un auto, el país con más obesos y superobesos en el mundo. El país que es conocido por sus elegantes estrellas de cine es el país donde las mujeres no tienen ningún sentido de la elegancia. Allí las mujeres abarrotan las tiendas de ropa y compran todo lo que está de moda. Pero no lucen ropas; las consumen. Se ponen ropa como quien come en un fast food. El país que más cuida y censura las malas palabras en el lenguaje, el país donde un mirar a los ojos puede ser considerado acoso sexual, es el país que exporta más pornografía en el mundo. El país donde más se respetan las leyes civiles es el país que más viola leyes internacionales. <em>And so forth an so on</em>. </strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>Por eso todos sus héroes de fantasía llevan máscaras o esconden algo terrible o algo poderoso, un accidente que los transforma en monstruos, casi siempre buenos. Monstruos que luchan por la justicia o van a salvar al mundo de los malos normales. Porque tenía que ser un imperio, Susana, nacido de sus contradicciones el productor de héroes que luchan por la justicia y la libertad. Pero los americanos inventaron el cine, la ficción real y el simulacro. <em>Speak softly and carry a big stick</em>, decía Theodore Roosevelt. Porque todo es, o puede ser, su estricto contrario." </strong></span><br />
<span style="color: orange;"><br /><strong></strong></span><br />
<span style="color: orange;"><strong>(Crisis, de Jorge Majfud, Baile del Sol, 2012) </strong></span><br />
<span style="color: orange;"><br /><strong></strong></span><br />
<br />
<br /></div>lagatacristihttp://www.blogger.com/profile/10781737453880480383noreply@blogger.com0